Historia klubów

Krótka historia

Pierwszy klub UNESCO został założony w Sendai (Japonia) w 1947 roku. Japonia nie była wtedy jeszcze członkiem UNESCO (przystąpiła w 1951). Klub ten jest przykładem lokalnej inicjatywy, która stała się przyczynkiem do aktywnej działalności swoich członków i członkiń na rzecz przezwyciężenia problemów, z którymi borykała się powojenna Japonia.

Entuzjazm oraz prędkość, z którą rozniosła się wiadomość o możliwości założenia klubu UNESCO, szybko obiegła cały świat. Ludzie zaczęli spontanicznie zakładać kluby i centra. Parę miesięcy potem UNESCO zdecydowała o utworzeniu ruchu klubów i centrów UNESCO.

4 listopada 1949 roku istniało już ponad 100 klubów i centrów UNESCO na świecie. Tego dnia Dyrektor Generalny UNESCO, Jaime Torres Bodet, w czasie swojego wystąpienia z okazji trzeciej rocznicy utworzenia UNESCO zaznaczył, iż tworzenie klubów i centrów UNESCO w szkołach podstawowych, średnich oraz na uniwersytetach jest jednym z priorytetów UNESCO.

Obecnie na świecie funkcjonuje ponad 3700 klubów i centrów UNESCO (stan na wrzesień 2008).